Eindelijk weer eens berichtje!!

Sorry sorry sorry!!!!! Na een aantal weken dan toch weer een berichtje vanuit Nieuw Zeeland. We wilden het deze keer origineel brengen maar onze postduif was de weg kwijt en is daarom maar weer terug gekomen met een niet afgeleverde blog. (Als je het mij vraagt had onze duif gewoon geen zin om helemaal naar Nederland te vliegen en is hij lekker op reis geweest. Het aantal meegebrachte souvenirs versterken ons gevoel.

Dus dan toch maar weer op deze vertrouwde manier. Want we hebben eigenlijk weer voldoende te melden. Er gaat gewoon geen dag voorbij dat er niks gebeurd. Al is het maar omdat je na je werk weer liftend naar huis gaat of boodschappen gaat doen of er weer dingen gebeuren tijdens het werk. We zullen er is deze blog alles over vertellen.

In ons vorige blog waren we gebleven bij de ontdekte 'Furgburger'. De afgelopen weken hebben wij deze meerdere malen herontdekt. De meningen zijn nogal verdeeld. Aangezien Wouter nog moet groeien geeft hij de voorkeur aan de 'Big Al' die rijkelijk belegd is met gezonde ingrediënten zoals sla, tomaat, rode biet, ui en magere kaas. Wietske is als echte fijnproever gek op de frietjes. Want die komen uit gezond en mager vet. Deze herontdekkingen zijn niet gek als je nagaat dat je na een dag werken en gaar gebakken uit de bus komt. Dan kan het wel eens voorkomen dat je geen zin hebt om te koken. Aangezien Wietske nog altijd bezig is met een herstel van haar knie en omdat we beide graag gezond en fit willen blijven hebben we deze week besloten lid te worden van de fitnessclub in de stad. Inmiddels zit de eerste training erop en hebben we weer sinds lange tijd een sauna gehad. Erg relaxt en nodigt uit naar meer. De volgende training staat alweer gepland voor morgen en we kijken er beide enorm naar uit.

Inmiddels zijn we ook alweer een aantal weken aan het werk en hebben we het ritme aardig onder de knie. Het maken van lange dagen en korte nachten blijft lichamelijk erg zwaar maar eenmaal op de berg en genietend van het uitzicht is dat snel vergeten. Omdat er een enorme roulatie plaatsvindt van het aantal gasten heb je eigenlijk elke dag andere gezichten voor je. Super veel Australiërs met allemaal met verhalen over hun woonplaats. Erg fijn om daar naar uit te kijken als we klaar zijn in Canada.

Over Australiërs gesproken.... Wietske heeft 2 enorm gezellige dames ontmoet tijdens een groepsles. Na een keer terug te zijn gekomen in een privé uur, zijn ze met z'n 5en ook lekker op stap geweest in Queenstown. (hier was wouter ook bij) en op hun laatste avond zijn we wezen eten bij een super lekker steakhouse. Tja dan zullen jullie wel afvragen waar Wouter was.... Nou, die avond, in de caravan!! Lekker zijn boerderij aan het bijwerken op de Ipad. Tja best verslavend spel; Hayday. Als we richting Australië gaan dan zullen we deze meiden weer opzoeken om er weer een gezellig avondje van te maken. En zo hebben we ook een adres gevonden waar we onze kitespullen naar toe sturen als we vertrekken uit Nieuw-Zeeland.

De afgelopen weken hebben wij de drukste periode van het seizoen gehad. De schoolvakanties van Australië en Nieuw Zeeland. Een enorme hoeveelheid mensen maakt dan ook gebruik van de pendelbussen die tussen Queenstown en The Remarkables rijden. Met als gevolg gigantische rijen waar wij natuurlijk niet in willen gaan staan. De oplossing??? Liften!!! Elke dag weer met andere mensen meerijden naar Queenstown blijkt echt heel erg leuk te zijn. Iedereen is erg enthousiast over de dag die ze hebben gehad en hebben erg leuke verhalen over de reis die ze aan het maken zijn.
Inmiddels hebben we ook een koppel getroffen waarmee we elke dag kunnen meerijden als we dat willen. Li en An zijn een Chinees stel die een paar maanden geleden naar Queenstown zijn verhuist. Na de zaak te hebben verkocht konden zijn op 44 jarige leeftijd lekker gaan genieten van het leven. Elke dag komen zij om 15.00 uur de berg op om effe een uurtje aan te lopen klooien op de oefenweide. Tja een leraar is toch duur en ze kunnen het best zelf. Want na 10 dagen oefenen moeten ze wel de blauwe piste op kunnen. Elke keer als we vragen of ze al kunnen remmen of bochten kunnen maken beginnen ze te lachen en moeten ze toch bekennen dat het wel erg moeilijk is. Wellicht gaan ze toch een keer in om bij ons les te nemen. Al met al een erg leuk stel dat lekker geniet van het leven in Queenstown.

Een paar andere levensgenieters zijn Vries en Daphne. Een Nederlands stel dat op wereldreis is met hun zeilboot. Zij zijn inmiddels al 4 a 5 jaar onderweg en ze denken dat ze nog wel zo'n 2 jaar door gaan. Tijdens de lift hebben we alle mooien verhalen mogen aanhoren en heeft Daphne Wietske nog geleerd hoe zijn zelf yoghurt kan maken. Als je het mij vraagt veel te veel moeite maar wel leuk om een keer zelf te proberen.

Afgelopen week hebben we ook met een 20 tal collega's gebowld. Na de laatste keer in Oostenrijk had ik er goed vertrouwen in dat ik de competitie goed aankon. Jammergenoeg had ik die dag niet veel gegeten waardoor het eerste biertje insloeg als een bom. Met als gevolg een enorme afwijking naar rechts en nauwelijks een pin geraakt. Nadat we eindelijk wat hadden gegeten ging het een stukje beter maar ze zeebenen bleven redelijk aanwezig. Wietske was daarentegen erg lekker aan het bowlen en de nodige oerkreten klonken door de hal. Deze kwamen niet van haar maar van bange collega's die moesten duiken voor een bal die naar achteren werd gelanceerd. Al met al een super leuke avond gehad met onze collega's en is zeker voor herhaling vatbaar.

Naast leuke activiteiten zijn we ook bezig geweest met wat serieuzere zaken omtrent Canada. Nog steeds erg veel gezeik omtrent het visum van ons. Inmiddels heb ik hem al binnen maar heeft Wiets nog steeds niks ontvangen. In 2 mails hebben we de instantie die het visum uitgeeft op een nette manier op hun plek gezet. Hopelijk volgt er snel resultaat en kan dit hoofdstuk worden afgerond.
Het eerste sollicitatiegesprek heeft ook plaatsgevonden. Via een skype verbinding hebben we gesolliciteerd voor een baan in Whistler, het populairste gebied in Canada. En hoe kon het ook anders... We zijn beide aangenomen!!! Maar.... aangezien we bij deze skischool alleen maar kinderen zullen lesgeven zijn we er niet helemaal kapot van. Maar een goed gebied om achter de hand te houden. Inmiddels zijn we ook al aan het solliciteren bij andere gebieden maar dit wil nog niet helemaal vlotten. In augustus zullen de gesprekken plaatsvinden en in ons volgende blog zullen we hier weer over schrijven.

Vandaag hebben we ook gekeken naar de vliegtickets en die zullen we erg snel boeken. Ze zijn namelijk redelijk goedkoop op het moment. Het enige probleem is dus het visum van Wietske en dat we niet precies weten waar we heen gaan. Maar aangezien alles 'redelijk' in de buurt ligt bij Vancouver zullen we daar ook op vliegen. We keep you updated!

We zullen er nu een eind aan maken want we gaan lekker slapen. Morgen moeten we weer vroeg op om te werken. Hopelijk gaat de temperatuur weer dalen want die is veel te hoog voor de tijd van het jaar wat natte sneeuw tot gevolg heeft. Dus duimen drukken en hopen dat het weer goed komt met de winter.

De foto's die bij dit verslag horen zullen spoedig volgen dus heb nog heel even geduld.

Nu is het echt tijd om in een warm bed te duiken. Dus aan iedereen de hartelijke groetjes en laat vooral een leuke reactie achter. Dat vinden Wiets en ik altijd erg leuk om te lezen.

Nog even van mij (wietske), ik geef jullie heel veel kusjes en dikke knuffels, mis jullie best wel!!!!