Weer een update

Hallo lieve mensen,

Na een aantal weken niks van ons te hebben laten horen vonden wij het wel weer eens tijd om wat te schrijven. Natuurlijk hebben we weer van alles meegemaakt dus ga er lekker voor zitten en ga hopelijk genieten van onze verhalen.

Zoals jullie inmiddels wel weten zit voor ons het skiseizoen er bijna weer op. Het seizoen in Nieuw-Zeeland duurt maar een paar maanden. Klinkt misschien voor de gemiddelde Nederlander erg lang maar wij als doorgewinterde wintersporters zijn de lange seizoenen gewend in Oostenrijk (4-6 maanden). Het contract van ons loopt tot 7 september en vanaf die datum mogen we zelf bepalen hoelang we blijven. (Eind september sluit het gebied) En om helemaal eerlijk te zijn kijken we inmiddels al erg uit naar de einddatum omdat we erg graag willen gaan reizen. Daarom zijn we elke dag druk aan het kijken of dat we een geschikt campertje kunnen vinden waarmee wij deze fantastische reis willen gaan maken. Geloof me maar als ik zeg dat er een hoop puinhoop tussen zit. Stinkende busjes die de afgelopen jaren nauwelijks frisse lucht hebben gehad en die overigens op sterven na dood zijn. 200.000-400.000 km is erg gewoon hier en mensen durven er alsnog de jackpot voor te vragen. Uiteraard gaan wij die niet betalen dus tot op de dag van vandaag hebben wij onze camper nog niet gevonden. Maar we houden stug vol. Iets Nederlands????

Afgelopen week zijn we met de zus van Wouter en Sanne (haar huisgenoot) naar Wanaka gegaan. Een schitterend plaatsje op ongeveer een uur rijden. De rit erna toe was al erg mooi. Vooral leuk om eens wat anders dan Queenstown te zien. Eenmaal in Wanaka aangekomen hebben we eerst lekker gegeten bij een klein eettentje en hebben we genoten van het fantastische uitzicht over Lake Wanaka. Op zulke momenten besef je pas echt hoe mooi Nieuw-Zeeland is en dat we ons gelukkig mogen prijzen dat we hier op dit moment zijn. Of om het nog in andere woorden duidelijk te maken..... Hoe stinkend jaloers jullie op ons moeten zijn dat wij hier zijn!!!!!
Nadat we waren uitgegeten zijn we even door het stadje heengelopen en hebben we een paar leuke winkeltjes bezocht. Eenmaal aangekomen bij het VVV hebben we een leuke wandeling uitgekozen rondom het meer. Ook hier was de weg naar het vertrekpunt van de wandeling schitterend. (zie foto's) Langs het meer kwamen we op de mooiste plaatsen die je echt het gevoel gaven dat je op een onbewoond eiland bevond. De wandeling die we hebben gemaakt bracht ons naar een punt die een uitzicht gaf over het hele meer. Kon niet beter!!!

Vanuit Wanaka is het maar een paar minuten rijden naar hét gebied van het zuider eiland .. Treble Cone. Het schijnt een lekker uitdagend gebied te zijn dat voldoende sneeuw heeft en mogelijkheden off piste te gaan. De eerstvolgende dag dat we gezamelijk vrij zouden zijn zouden we ook daar gaan skiën. Het bleek allemaal net effe anders te lopen voor die dag. Het zou een van de mooiste dagen van het seizoen moeten worden met verse sneeuw gedurende de nacht en strak blauwe hemel overdag. Maar....... De nacht voordat we naar Treble Cone zouden gaan begon Wouter ineens over te geven. Wel 4 keer! Om 4 uur, 6 uur, 8 uur en 11 uur. Beide gebroken uit de nacht gekomen besloten we niet te gaan. Marjolein en Jay zijn die dag wel gegaan en hebben een super dag gehad. Balen dus dat het voor ons allemaal anders liep.


Afgelopen vrijdag hebben wij ook onze laatste Pasta Cafe gehad. Pasta Cafe zeg je ??? Elke winter organiseerde de lokale krant dit evenement waarbij elk willekeurig persoon in de kerk een gratis maaltijd mag komen eten. Tja de naam verklapt het menu al een beetje. Een fantastische pasta wordt bereid van allerlei geschonken voedingswaren. Elke week was het weer een feest voor veel mensen en met name onze collega’s. Het was erg leuk nieuwe en inspirerende mensen te ontmoeten en hun verhalen aan te horen. Erg jammer dat het nu is afgelopen maar we zijn uitgenodigd om bij het stel achter dit evenement te komen eten. Wat zal er op het menu staan????

Zo af en toe doen we leuke uitjes met collega’s of met Marjolein en Sanne. Vaak gaan we uit eten of even een drankje doen. Een paar weken geleden hebben we met een 20 tal collega’s gebowld. Natuurlijk een goede onderlinge strijd die wij met z’n 2en goed hebben afgelegd. We hebben weliswaar niet gewonnen maar absoluut laten zien dat die Hollanders best een balletje kunnen bowlen. Aangezien we beide ervan overtuigd waren dat het nog een beetje beter kon zijn we even later met Marjolein en Sanne nog een keer gaan bowlen. Nog een paar keer en we zullen bijna professionals gezien worden. AHUM!!

Sommige mensen weten wel dat Wietske soms heel lastig kan zijn, omtrent schoenen kopen. En dit is speciaal gericht op haar skischoenen, nadat ze vorige winter echt nieuwe moest hebben omdat ze bijna met haar knieën op haar tenen lag. Helaas is die zoektocht niet heel soepel verlopen. Afgelopen winter in Oostenrijk al 2 paar nieuwe schoenen gekocht, nu in Nieuw Zeeland was ze het helemaal zat!! Zere tenen, koude voeten, pijn en kramp. Tijd om even heel wijs te zijn en echt Andere schoenen te gaan zoeken. Dus ben ik op een touring boot uigekomen. Deze gepast in de winkel en ook nog via het internet kunnen kopen op een soort van marktplaats (en dan een stukje goedkoper). En bij goede schoenen horen natuurlijk ook goede zolen. Dus na een lezing te hebben gehad aan het begin van het seizoen van de podotherapeut. Heeft ze op een goedkope manier hele goede zolen kunnen krijgen. Daarvoor moet je dan wel 7 keer terug om ze aan te passen en ze uiteindelijk helemaal passend te maken, maar dan heb je ook wat. Zoals Bob het zou zeggen, dat kun je het maar beter ook goed doen!!

Ons plan was om begin December door te gaan naar Canada. Eind September te gaan reizen door heel Nieuw Zeeland en dan in het vliegtuig door voor het volgende winter seizoen. Het visum is helemaal geregeld en hebben we nu ook allebei, alleen dan nog een baan vinden!! En dat is nog niet zo makkelijk. We hebben al verschillende gebieden aangeschreven, soms krijg je helemaal niks terug en soms heb je een interview. Wat er dan ook nog kan gebeuren is dat de persoon op de tijd dat je het interview zou hebben ook nog gewoon afzegt. Dit nadat Wietske zelf 2 mailtjes stuurde met het bericht dat ze wel echt klaar zat voor het interview. En dan gewoon een heel laf mailtje terug krijgen dat hij niet langer de sollicitatie in behandeling kan nemen. Dus we zijn nu beide nog in de running voor een baan in WhiteWater. En we gaan morgen nog weer solliciteren in andere gebieden.
Omdat we dus niet weten wat er gaat gebeuren hebben we nog geen ticket geboekt naar Canada. Misschien blijven we hier in N-Z wel langer en gaan we tussentijds een maandje skiën in Canada. Misschien gaan we wel naar Canada omdat we toch een working holiday visum hebben en gewoon een baantje zoeken en daar zelf een paar dagen per week skiën. En daarna door naar Australië, maar aangezien we daar de tijd alleen maar reizend door willen brengen gaan we dus bedenken hoe we in de tussentijd nog genoeg geld kunnen verdienen om dat dus te kunnen doen! Alles ligt nog open en we laten het weten als de plannen duidelijker zijn.

Afgelopen winter hebben we ski’s gekocht waarmee we kunnen touren. Daarvoor heb je echter bepaalde vellen nodig die wij tot voor kort nog niet hadden. In Queenstown hebben wij een super gaaf winkeltje gevonden met allerlei tour attributen waaronder vellen voor onze ski’s. Nadat we ze gekocht hadden en voor het eerst uitgeprobeerd hadden (enorm wennen om de berg omhoog te lopen ipv de lift) konden we eindelijk in de verse poeder spelen. De eerste lift omhoog genomen om vervolgens het 2e deel te gaan touren. Als je de berg omhoog tourt kun je de omgeving op je gemak bekijken en kom je tot de conclusie dat we ons zelf gelukkig mogen prijzen dat we op zo’n mooie plaats werken en dat we daar mogen genieten van onze reis. Afgelopen donderdag waren we weer eens een dagje vrij en zijn we weer gaan genieten van de verse sneeuw. Pff wat een dag. Strak blauwe lucht, 15 cm verse sneeuw en lawines die om je oren vlogen. Uiteraard zijn we alleen op de veilige stukken gebleven. Maar in de 20 jaren dat wij skien hebben wij voor het eerst een lawine af zien gaan recht voor onze ogen. Er zal misschien 30 meter hebben tussen gezeten. Nadat de stof was gaan liggen zagen we dat er een man middenin de lawine zat. Hij was gelukkig ongedeerd maar het had helemaal anders af kunnen lopen. Dit was voor ons weer een bevestiging dat je niet meer dan respect moet hebben voor de natuur en ongelofelijk goed moet nadenken wat je doet als je de piste verlaat. Ondanks alle lawines hebben we wel weer een super mooie dag gehad. Genieten geblazen in dit land.

Tja en dan mocht Wouter even al zijn energie kwijt tijdens een avondje trampoline springen. Met een aantal collega’s is hij in een trampoline centrum gaan springen en salto’s gaan oefenen. Fantastisch was het!! Olympische trampolines die je meters omhoog schieten en een enorme foampit waarin je ongedeerd kan landen. Het resultaat van deze avond was een dubbele voorwaardse salto en een contra salto. Volgende keer gaan we samen en zullen hopelijk leuke videos volgen.

Nou het is weer tijd om af te ronden. In onze volgende blog zullen we meer vertellen over onze camper. Want tijdens het schrijven van het eerste deel van de blog hadden we nog geen camper maar inmiddels wel. Aangezien we de camper alleen nog maar hebben schoongemaakt is er nog niks spannends over te vertellen. Hopelijk gaan we woensdag op een road trip en zullen de mooie verhalen volgen.

Tot snel weer vanuit een lente achtig Queenstown met FANTASTISCHE sneeuw omdat het ’s nachts zo koud is.

Dikke kus en knuffel

W&W